Mezelf eren tijdens menstrueren

Ik moet, ik moet, ik moet...
Het is weer zo ver, de maandelijkse rode vloedgolf. De dames weten wat ik hiermee bedoel. Vermoeid stapte ik uit bed, de halve nacht wakker gelegen van buikkrampen. Ik had zo'n strakke planning staan: vroeg eruit, uurtje knallen in de sportschool, werken aan mijn doelen en 's middags zorgen dat ik het huishouden bij heb gewerkt en de boodschappen binnen heb voordat manlief thuis is. Ik wil niet dat hij lang hoeft te wachten op het eten dat ik ook nog in elkaar moet flansen. Hij heeft immers een drukke werkdag en ben ik vrij. Dus geen excuus om dat niet te kunnen doen. 

Niks wilt lukken
Maar de zware nacht heeft me gebroken. Ik neem nog een pijnstiller en slaap nog even door. Ik word 2 uur later wakker. Hup hup nou genoeg gerust. Aan de slag, als je vandaag naar je werk had gemoeten dan had je ook door gebeten. Zegt de stem in mijn hoofd. Ophouden met die aanstelleritis. 

Mijn lichaam wilt niet, ik ben emotioneel. Ik voel een brok in mijn keel ontstaan, wat zou ik graag een lekker potje willen janken. En dan besef ik me iets. Ik doe het weer... niet luisteren naar mijn lichaam. Dingen willen doen omdat ik overtuigingen heb dat ik zo productief mogelijk moet zijn op een dag. Alles eruit moet halen wat ik kan. Want ja anders verspil ik mijn tijd. En met alle ambities die ik heb is er geen tijd te verspillen. No pain no gain, zeggen ze ook wel toch.

Overtuigingen omkeren 
Maar is je lichaam tegenwerken, uitputten en niet eren de oplossing? Nee dat is het niet. Geest, ziel en lichaam moeten samenwerken voor een goed resultaat. Zodra dit niet in contact is met elkaar dan ontstaat er onbalans. En ik ben echt niet efficiënter bezig als ik lang moet herstellen of moeten zoeken naar balans omdat ik mezelf voorbij ben gelopen. 

Weer in contact met mezelf
Wat heeft mijn lichaam nu dan nodig? Rust, ik voel me moe. Tijdens je menstruatie heb je maar 50% van je energie te besteden is mij ooit geleerd. Het lichaam is namelijk ontzettend druk zonder dat we het door hebben. 

Naar de sportschool gaan en zware krachttraining doen, zal dat mijn lichaam helpen? Nee denk het niet. Maar bewegen is nooit verkeerd en om te voelen wat mijn lichaam aan kan kies ik ervoor om een lichte yoga oefeningen te doen. 

De oefeningen hebben geholpen. Ik had veel spanning in mijn lichaam wat ik door de rustige stretchende bewegingen meer heb kunnen laten ontspannen. Door mijn focus naar mijn lichaam te brengen is mijn racende hoofd ook tot rust gekomen. Mijn ademhaling is een stuk dieper en er komen meer positieve zorgende gedachten in me op. 

Dat werken, dat zien we wel of dat nog komt vandaag. Ik trek lekker iets comfortabels aan, want niks is lekkerder om lekker zachte warme stoffen om je heen. Ik moet er niet aan denken om nu mijn strakke jurk met hakken aan te doen. Gewoon een lekker huispak en een knot op mijn kop. 

Ik heb wel zin om mijn rondje boodschappen te doen, ik ga altijd naar de boerenwinkel, dat is een prettige omgeving en dan ben ik even in de natuur. Ook nog even langs de supermarkt voor de overige producten die ik niet daar kan halen. 

Bewustheid is te trainen
Eenmaal in de supermarkt voel ik dat ik me weer aan het haasten ben. Ik vind supermarkten niet veel aan, de felle lichten en de vele mensen helpen niet mee om me te concentreren. Mijn geheugen lijkt wel een vergiet. Ik weet niet meer waar wat hoort te liggen, wat moest ik ook alweer hebben. Ik loop wel 4 rondjes om de juiste spullen te vinden. Ergens irriteer ik me weer aan mezelf. Ik merk het op en herinner me weer dat het oké is. Mijn lichaam heeft vandaag wat minder focus en concentratie, wat minder energie, maar dat is niet erg. Ik haal even diep adem en ontspan weer

Rustig rij ik vervolgens naar huis. Eenmaal thuis ruim ik in alle rust met wat pauzes de boodschappen op. Mijn buik doet pijn en mijn rug ook. Ik maak een theetje met munt en gember. Ik heb namelijk geleerd dat munt en gember natuurlijke pijnstillers zijn, plus daarbij helpt het bij je spijsvertering en is het goed voor je immuunsysteem. En ook vind ik het gewoon erg lekker. 

Het voelt goed om voor mezelf te zorgen met gezonde voeding, beweging dat past bij de energie van mijn lijf en even stil te staan bij wat er speelt en dit te eren. 

Tijd voor reflectie
Toch heb ik niet altijd goed naar mezelf geluisterd en dat merk ik nu ook in de pijn van mijn menstruatie. Ik weet namelijk dat als ik goed voor mezelf zorg en goed luister naar mijn lichaam ik kan menstrueren zonder pijn. Even maak ik me boos omdat ik die kennis toch al heb, waarom val ik dan weer terug in ongezonde patronen? Ik verwijt mezelf vaak dat ik niet perfect ben en dat ik daar dus harder aan moet werken. 

Maar op een negatieve manier kritiek leveren naar mezelf gaat me niet helpen. Het leven is leer en groeiproces, dat gaat met vallen en opstaan. Het is imperfect, maar dat is juist zo mooi. Deze gedachte doet me denken aan Wabi Sabi, een japanese filosofie, die de schoonheid van imperfectie, vergankelijkheid en de natuurlijke cyclus van groei en verval omarmt. Het benadrukt eenvoud, bescheidenheid en de schoonheid van het onvolmaakte.

Ik krijg nog even wat energie en motivatie om deze mooie inzichten op te schrijven voor een blog. Want dit mogen we best wel wat bespreekbaarder maken in de wereld. Vooral voor vrouwen is elke dag presteren op hetzelfde niveau niet haalbaar. Juist in het eren van onze cyclus ontstaan mooie dingen. Zulke inzichten zijn zoveel meer waard en een geweldige inspiratiebron voor mezelf. Dit had ik niet gekregen als ik was blijven knallen vandaag. En waarschijnlijk alles wat ik wel zou doen zou toch allemaal niet zo gaan zoals ik zou willen. Soms is een stapje terug nemen 2 stappen vooruit.