Ontspanning in de ochtendwandeling
Hoe ik mijn zenuwstelsel kalmeer met een simpele wandeling
Het geluid van mijn wekker klinkt, de eerste zonnestralen komen licht door mijn gordijnen. Het ruikt een beetje muf om me heen, mijn ogen zijn zwaar. Ik heb niet de beste nachtrust gehad. Gisteren heb ik weer veel te lang tv gekeken, terwijl ik eigenlijk gewoon naar bed had moeten gaan. Al die prikkels voel ik nog. Mijn kaken staan wat onder spanning, mijn gedachten zijn niet al te positief en eerlijk... heel veel zin in de dag heb ik ook niet. Ik voel me angstig en ongemakkelijk.
Maar door kennis en ervaring weet ik nu dat dit betekent dat mijn zenuwstelsel een beetje te lang onder stress heeft gestaan. Gelukkig heb ik inmiddels tips en tools geleerd om hiermee om te gaan.
Weerstand overwinnen: gewoon beginnen
Even door de weerstand heen, mijn bed uit stappen en mijn schoenen aan. Nee, dit keer niet eerst ontbijten of mijn haren doen. Schoenen aan en naar buiten. Ik geef mezelf zo min mogelijk tijd om na te denken, want luisteren naar mijn gedachten zou me nu weerhouden dit te doen. Door de weerstand heen blijven gaan, ik zoek de weerstand op.
Misschien denk je: weerstand voor iets simpels als naar buiten gaan? Ja, sommige dagen kan ik zonder moeite een ijsbad nemen, over een spijkerbed lopen of naar de sportschool gaan zonder ook maar enige weerstand te voelen. Maar op andere dagen is het aandoen van mijn schoenen al een uitdaging. Dat zegt niets over wie je bent, hoe sterk of gedisciplineerd je bent.
Ik heb niet zo goed voor mezelf gezorgd, en daarom is mijn zenuwstelsel overbelast. Kleine dingen kosten dan meer moeite, zoals uit bed komen.
De magie van beweging
Maar nu komt de MAGIC. Ik stap naar buiten en begin te lopen. Het enige waar ik me druk om hoef te maken, is dat ik mijn voet voor de andere zet. Stap voor stap beweeg ik vooruit, mijn hoofd naar beneden gericht. Dan zie ik een musje in de appelboom van de buren en de madeliefjes die in het gras groeien. Ik ruik de geur van de regen die vannacht is gevallen en voel de eerste zonnestralen op mijn gezicht. Met elke stap voel ik me lichter en veranderen mijn gedachten van negatief naar positief. Ik recht mijn rug, kijk in plaats van naar de grond voor me uit en omhoog. De koude wind strijkt langs mijn wangen, en in de verte hoor ik ganzen gakken (ja, dat moest ik even opzoeken ;p).
Plots kan ik helder nadenken, dingen uitwerken, terwijl ik echt in het moment ben. Ik voel me trots en blij dat ik de keuze heb gemaakt om naar buiten te gaan. Een keuze die goed voor me is en bijdraagt aan mijn gezondheid. Ik ervaar zelfliefde en zie dingen ineens vanuit een ander perspectief.
Naarmate ik verder wandel, merk ik dat mijn stijve, iets versnelde pas van het begin verandert in een rustig, ontspannen tempo. Ik focus meer op mijn omgeving dan op de gedachten in mijn hoofd. Mijn frons verdwijnt, mijn kaken ontspannen, en mijn mondhoeken krullen omhoog. Vrolijk begroet ik voorbijgangers die ik eerder nog probeerde te ontwijken.
Grappig hoe zoiets simpels als wandelen je gemoedstoestand compleet kan veranderen.
Wat de amygdala doet
Ik ben hiermee begonnen toen ik meer leerde over de amygdala, en daar wil ik graag wat over delen. De amygdala bestaat uit twee amandelvormige kernen van neuronen in je brein en heeft een bijzondere functie: het koppelt signalen die je binnenkrijgt, zoals geur, kleur, geluid en beelden, aan emoties.
De amygdala is vooral gevoelig voor negatieve prikkels, zoals boze gezichten, harde geluiden of mogelijke bedreigingen. Deze worden vaak gekoppeld aan de emotie angst. Angst is een beschermende emotie; het waarschuwt ons voor gevaar en helpt ons te overleven door ons lichaam in actie te brengen. Dit is een enorm functionele reactie, maar soms wordt de amygdala te actief, vooral als je in je jeugd veel situaties hebt meegemaakt die je hersenen als bedreigend hebben opgeslagen.
Als we jong zijn, is de amygdala extra gevoelig. Iedereen maakt stressvolle of traumatische dingen mee, en je brein gaat die ervaringen koppelen aan potentieel gevaar. De volgende keer dat je iets soortgelijks tegenkomt, reageert je lichaam met angst of spanning, zelfs als de situatie eigenlijk ongevaarlijk is.
Wanneer de amygdala angst signaleert, reageert ons lichaam op drie manieren: vechten, vluchten of bevriezen. Dit zijn automatische overlevingsmechanismen die we leren door ervaring en onze omgeving.

Hoe wordt de amygdala geremd?
De amygdala is als een alarm in je brein dat je beschermt tegen gevaar. Maar soms slaat dat alarm te snel aan, zelfs wanneer het niet nodig is. Gelukkig heeft je brein manieren om dat alarm te kalmeren en je emoties weer in balans te brengen.
De prefrontale cortex (je denkende brein)
Dit deel van je brein helpt je om logisch na te denken. Wanneer je je angstig voelt, kan de prefrontale cortex helpen de situatie te heroverwegen en tot rust te komen. Het onderdrukt de activiteit van de amygdala door te zeggen: "Geen zorgen, dit is geen gevaarlijke situatie."
De hippocampus (je geheugenbank)
De hippocampus slaat herinneringen op en helpt je om de context van een situatie te begrijpen. Als je bijvoorbeeld schrikt van een hard geluid, herinnert de hippocampus je eraan dat het waarschijnlijk vuurwerk is, geen schot. Dit helpt de amygdala te kalmeren en angst te verminderen.
Geluksstofjes in je brein
- Serotonine: Dit neurotransmitter zorgt ervoor dat je je goed voelt en helpt je emoties in balans te houden.
- GABA: Dit is een remmende neurotransmitter die de amygdala helpt om minder heftig te reageren op stress.
- Oxytocine: Het "knuffelhormoon" dat je voelt wanneer je verbonden bent met anderen. Dit helpt om de amygdala te kalmeren en bevordert gevoelens van veiligheid.
Mindfulness en meditatie
Door mindfulness of meditatie te oefenen, leer je je emoties beter te beheersen. Dit helpt om rustiger te blijven in stressvolle situaties en voorkomt dat de amygdala overactief wordt.
Cognitieve gedragstherapie (CGT)
Cognitieve gedragstherapie is een bewezen effectieve methode om anders te leren denken over angstige situaties. Door te oefenen met nieuwe denkpatronen, leert de amygdala dat het niet altijd nodig is om in de stressmodus te schieten.
Conclusie
Het is normaal dat ons zenuwstelsel soms overbelast raakt door stress, maar door te begrijpen hoe ons brein werkt, zoals de rol van de amygdala, kunnen we manieren vinden om ons beter te voelen. Wandelen is voor mij zo'n simpele manier om mijn stress te reguleren.
Ontdek de Kracht van Jouw Emoties
Wil jij ook meer controle krijgen over je emoties en je stress verminderen? In mijn coachtraject "De Kracht van Jouw Emoties" leer ik je praktische tools en inzichten om je zenuwstelsel te kalmeren, je amygdala te temmen en de regie over je emoties terug te nemen. Ontdek hoe je je energie kunt herstellen, veerkracht kunt opbouwen en je weer sterk in het leven kunt voelen.
Benieuwd naar wat dit voor jou kan betekenen?
Boek nu een gratis intakegesprek en zet de eerste stap naar een emotioneel vrijer leven!